گیلانه دامون

دوستی در وبلاگش (لینک) از دختر بودن و مشکلات یک دختر صحبت میکرد و ما در جواب ایشون گفتیم:

والا منم پسرم
از همینجا و از پشت همین تریبون اعلام میکنم:
پسر بودنم هم همچین آش دهن سوزی نیست، الکی خودتونو عذاب ندید... ماهم بد بیاری هایی داریم
نگران نباشید حقتون ضایع نشده

پاسخ ایشون:شما پسرها هرچقدر بد بخت باشین بدبختی تون به پای ما نمیرسه

من:
نه دیگه باز که میگی دخترا بدبخت ترن!!
آدما بدبیاری های خاص خودشونو دارن... هرگز نمیشه گفت شخص چون دختره و زندگی ش مشکل داره پس بدبختی ش از پسر بیشتره... بخدا ('_')

باز می تونم این حرفو قبول کنم که بعله پسرا نسبت به مشکلات پوست کلفتی بیشتری نشون میدن... اما این موضوع دلیل نمیشه که بگیم پس دخترا بدبخت تر از پسرا هستن... وجود مشکلات برای هر آدمی هست و هیچ وقت نمیشه این وجود رو به جنسیت ها ربط داد.

قبل از اینکه بخواید میزان بدبختی ها رو بررسی کنید و بگید که دخترا نسبت به پسرا بدبخت تر هستن، بنظر من بهتره که میزان توانایی تحمل فردی رو بدون در نظر گرفتن جنسیت بررسی کنید و بعد بگید که کی از کی بدبخت تره.... گاهی کوچکترین مسایل پیش پا افتاده برای شما بزرگترین معزل زندگی یک فرده میشه و برعکس می بینید که بزرگترین مشکل زندگی شما حل کردنش برای یک آدم دیگه هچ کاری نداره
باز بنظر من باید مشکلات رو به میزان قدرت تحمل آدم ها سنجید نه جنسیت...

در ادامه باید خدمت همه ی بازدیدکننده های عزیز باید عرض کنم که:
درسته پسرا در برابر مشکلات پوست کلفتی بیشتری نشون میدن اما نه اینکه اونها از سنگینی این بار ناراحت نمیشن... نه اتفاقا خوبم ناراحت میشن ... اما بخاطر تفکرات و انتظارات جامعه، چه امروزی و چه در گذشته باید مقاومت از خودش نشون بده و مثلا زیر بار مشکلات کم نیاره... چرا؟ چون جنس نر باید قوی تر باشه!
مرد برای هضم دلتنگی هاش، گریه نمی کنه قدم میزنه هم نمونه ای از این انتظارات هست که تو اشعار نمود پیدا کرده.
خلاصه حس بیچارگی و درماندگی هم جزو احساسات آدمیه دیگه، اتفاقا مسئله ایه که خیلی کم درباره ش صحبت شده و تنها میگیم قوی باشید... تو می تونی و هزاران جمله ی امیدوارکننده و مثلا تقویتی که تنها به عنوان مُسکن کار میکنه و در واقع خیلی تو رفع مشکلات ما دخیل نیست.
من تو دورو بری های خودم شاهد مقاومت زنان دربرابر مشکلات بودم و دیدم که چطور یک زن هم میتونه پابه پای یه مرد در برابر مشکلات قد عَلَم کنه و چه بسا دیدم مردانی که بخاطر کوچکترین مشکلاتی از راه به در شدن و خودشونو باختن! من به این خاطره که میگم جنسیت هیچ ربطی به میزان حس بدبختی یک فرد نداره..!
در عوض بنظرمن میزان عزت نفس و قدرت درونی و روحی هست که میتونه ملاک خوبی برای این نوع سنجش ها باشه...
اگر من الان از ائمه حرف بزنم و بگم زینب و بگم امثال این ها خیلی راحت از کنار مسئله میگذرید و میگید اینا حسابشون جداست... تافته ی جدابافته هستن، در نتیجه من خارجکی میگم که جذابیت کار بیشتر بشه.

هلن کلر (Helen Keller) (لینک) زنی بود که تو 18 ماهگی ش ناشنوا و نابینا میشه... اما همین فرد به عنوان یک نویسنده و مدافع حقوق زنان تو جامعه ظاهر میشه و کارهای بیشمار دیگه ای می کنه که مطالعه اون ها خالی از لطف نیست... خب این هم زن بود دیگه یا نه؟ مشکلات یک فرد امروزی آیا بدتر از اینه؟

باز مورد دیگه براتون بگم که ایرانی باشه خانم طاهره جوان (لینک)، زنی که تو نوجوانی دچار سوختگی خیلی شدید میشه، آیا زیبایی زنی از بین بره مشکل کوچکی هست؟
ایشون هم زنی هست که مشکلات اونو مطمئنم کمتر دختری پیدا میشه که داشته باشه، لطفا زندگی نامه ایشونو بخونید تا متوجه بشید که بابا هر چقدرم احساس بدبختی کنید، دست بالای دست بسیاره... هستند آدمهایی که مشکلات ما پیش اون ها لُنگ می ندازه به عبارتی بر هرکه بنگری به همین درد مبتلاست! آدم باید قوی باشه...زن و مرد و دخترو پسر نداره!

به نظر من بزرگترین مشکل امروزمون اینه که مقایسه می کنیم زمانی که احساس بدبختی میکنیم، با آدمایی که فکر می کنیم از ما خوشبخترن و زمانی که نوبت به شادی و خوشحالی میرسه یادمون میره  مقایسه کنیم شادی الانمون رو با گذشته ی خودمون، حالا بدبختی دیگران بماند.

دوستان، خانم ها، آقایان
اگر احساس بدبختی و درماندگی می کنید؛ مطمئن باشید از شما بدبختر هم هست، به خودتون نهیب بزنید و صبور باشید که هیچ قدرتی بالاتر از قدرت خدا نیست
فقط مشکلی که با خدا و قدرتش داریم اینه که صبر نداریم و معمولا خداوند لطف می کنه ذره ذره طعم خوشی رو به آدم می چشونه
چرا که آدمی هرگز از احساس شادی سیر نمیشه و همیشه دوست داره شادی ها و خوشی های بزرگتری رو تجربه کنه.
آدمی هرگز در احساس شادی و شعف به نقطه ی آرامش نخواهد رسید.

از اینکه وقتتون رو گرفتم عذرخواهی میکنم.

شاد باشید و جام های زندگانی رو دوتا یکی نوش کنید.